Is faalangst wel een echte angst? Het kan je zeker weerhouden om stappen voor jezelf te zetten.
Je gaat juist niet die sollicitatie voor de promotie doen terwijl je het wel wilt? Faalangst kan je juist klein houden of je denkt dat kan ik toch niet.
Of je stelt liever die presentatie maar uit of doet m helemaal niet, want al die ogen op je gericht is best heel spannend.
Maar is het dan de angst dat iets mislukt? Met je verstand kan je bedenken dat het heus niet zo erg is als het niet helemaal gaat zoals je wilt. Het is dan geen ramp.
Als je nu eens gaat kijken waar die angst nu echt vandaan komt….ooit is er iets in je leven gebeurd of gezegd.
En je dan gaat ervaren wat je eerste gedachte is die dan bij je opkomt.
Vaak is het eerder een angst voor schaamte om afgewezen te worden of voor kritiek. Kritiek waar je ooit veel last van hebt gehad. Of er niet bij horen en dan bedenken dat gevoel wil ik nooit meer!!!!
Dan doe je er alles aan om dat niet meer te voelen! Zo kan je een faalangst creëren uit zelf bescherming.
En dan wil je dit eigenlijk niet loslaten….
In mijn praktijk merk ik vaak dat iemand dan zegt:” ik wil van mijn faalangst af”, maar wanneer we daar stappen in gaan zetten merk ik dat het dan spannend wordt om dit echt los te laten. Want hierdoor hoef je niet meer zo perfectionistisch te zijn, mag je je controle en alles wat je onbewust vasthoudt om maar niet dat gevoel te krijgen van niet goed genoeg zijn, loslaten, waardoor je in een overleving patroon zit.
Wanneer je hier bewust van wordt, dan ga je echt stappen zetten.
Van angst naar vertrouwen en voluit leven met de handrem eraf!
En wat een vrijheid het geeft om hier niet meer aan vast te houden!
Wil je hier meer over weten? Stuur me een berichtje,
lieve groet,
Jorien
Recente reacties